Vaak zult u niets merken van nierziekten, omdat nieren een overcapaciteit hebben. Als uw nieren verder achteruit gaan, kunt u last krijgen van vochtophoping (oedeem), verandering van de urine (bijvoorbeeld donkerder of schuimend), spierkrampen, jeuk of vermoeidheid. Ook kunt u een droge huid krijgen. Bron: Nederlands Huisartsen Genootschap. Laatst bijgewerkt: 29 augustus 2006.

Als u deze klachten herkent, neem dan contact op met de huisarts. Vaak zal verder onderzoek nodig zijn.

Calciumzouten Bij mensen met nierfunctiestoornissen is het evenwicht verstoord tussen calcium (kalk), fosfaat, vitamine D en bijschildklierhormonen in het bloed. Bij nierfunctiestoornissen ontstaat een te grote hoeveelheid fosfaat in het bloed. Calciumzouten binden zich aan fosfaten in maag en darmen, zodat er minder fosfaat wordt opgenomen in het bloed. Voorbeelden van calciumzouten zijn calciumcarbonaat en calciumacetaat. Algeldraat Algeldraat zorgt voor binding aan fosfaten, net als de calciumzouten (zie hierboven). Door een reactie met maagzuur wordt algeldraat omgezet in aluminium. Dit aluminium bindt zich aan fosfaten in maag en darmen, waarna de verbinding met de ontlasting het lichaam verlaat. Meestal wordt bij een te hoog fosfaatgehalte in het bloed eerst een calciumzout gebruikt. Als calcium onvoldoende werkt, wordt algeldraat toegevoegd. Calcitriol Bij mensen met nierfunctiestoornissen is het evenwicht tussen calcium (kalk), fosfaat, vitamine D en bijschildklierhormonen in het bloed verstoord. Behalve calciumcarbonaat gebruiken mensen die nierdialyse ondergaan vaak calcitriol, een soort vitamine D. Calcitriol zorgt in combinatie met calciumcarbonaat voor een betere hoeveelheid calcium- en bijschildklierhormoon in het bloed. Cinacalcet Cinacalcet wordt gebruikt bij langdurig nierfalen. Ook de werking van cinacalcet heeft te maken met verstoring van het evenwicht tussen calcium (kalk), fosfaat, vitamine D en bijschildklierhormonen in het bloed (zie hierboven). Cinacalcet vermindert de aanmaak van bijschildklierhormoon. Hierdoor vermindert de hoeveelheid calcium en fosfaat in het bloed. ACE-remmers De nieren filtreren afvalstoffen uit het bloed, zodat deze via de urine het lichaam kunnen verlaten. Eiwitten mogen het lichaam echter niet verlaten, want zij zijn een waardevolle bouwstof. Bij sommige nierziekten zijn de nierbuisjes echter doorlaatbaar voor eiwit. Uw lichaam verliest dan te veel eiwit met de urine. ACE-remmers verminderen het eiwitverlies via de urine. Hoe het precies werkt is nog niet duidelijk. Voorbeelden zijn benazepril, captopril, lisinopril en ramipril. Angiotensine-II-blokkers Een voorbeeld van een angiotensine-II-blokker is irbesartan. Irbesartan wordt gebruikt bij mensen die, als gevolg van diabetes mellitus en een hoge bloeddruk, problemen met hun nieren hebben gekregen. Hoe het precies werkt is nog niet duidelijk. Ciclosporine Ciclosporine wordt gebruikt bij het nefrotisch syndroom. Dit is een aandoening waarbij het lichaam te veel eiwitten met de urine uitscheidt. Een van de mogelijke oorzaken is een fout in de afweer tegen de eigen cellen in de nieren. Ciclosporine vermindert de afweerreactie tegen eigen cellen en remt ontstekingen. Chloorambucil Chloorambucil wordt gebruikt bij het nefrotisch syndroom. Bij het nefrotisch syndroom zijn de filters in de nieren aangetast. Er zijn veel oorzaken voor het nefrotisch syndroom. Een van de mogelijke oorzaken is dat het lichaam afweerstoffen maakt tegen de eigen cellen in de nieren. Chloorambucil vermindert de afweerreactie tegen eigen lichaamscellen. De nierziekte blijft dan weg. Cyclofosfamide Cyclofosfamide wordt gebruikt bij de nierziekten: nefrotisch syndroom, syndroom van Goodpasture en ziekte van Wegener. Bij deze nierziekten speelt het afweerssyteem een rol. Cyclofosfamide onderdrukt de afweer.