Hartritmestoornissen

Alles over Hartritmestoornissen Video's over Hartritmestoornissen Geneesmiddel Hartritmestoornissen

Would you like to read this information again? Use the following options:

Alles over Hartritmestoornissen

Powered by: KNMP logo
  • Algemeen

    Bij een hartritmestoornis kan het hart overslaan, onregelmatig gaan, te langzaam kloppen of op 'hol slaan'. Meestal ontstaan hartritmestoornissen in aanvallen: ze ontstaan plotseling en zijn ook even plotseling weer verdwenen, soms na seconden, soms pas na uren.

    Bijna iedereen heeft wel eens het hart voelen overslaan. Bijvoorbeeld bij spanningen of na een sterke kop koffie. Soms blijft dit 'overslaan' langer doorgaan dan een paar tellen en belemmert het u in het dagelijks werk of de slaap. Pas dan spreekt men van een hartritmestoornis.

    Een hartritmestoornis is vervelend, maar meestal niet gevaarlijk. Bij sommige hartritmestoornissen is er een kans dat er na enige tijd stolsels ontstaan in de boezems van het hart. Als deze hartritmestoornis langer duurt, zijn daarom vaak bloedverdunners nodig.

    Waarom een hartritmestoornis ontstaat, is niet zo goed bekend. Het kan op alle leeftijden voorkomen.

  • Herkennen

    In rust klopt uw hart tussen de 60 en 100 slagen per minuut. Bij een hartritmestoornis gaat het hart snel, langzaam en/of onregelmatig kloppen. U kunt zich gejaagd voelen, of angstig. Ook kunt u duizelig worden of kortademig. Het ontstaat plotseling en verdwijnt meestal weer binnen enkele uren.

  • Zelf doen

    U kunt niet veel doen aan een hartritmestoornis. Soms helpt het om de hoeveelheid koffie en/of alcohol te verminderen.

    Als u behalve de hartkloppingen last heeft van kortademigheid, neem dan contact op met uw huisarts. Ook als u de aanvallen vaak terugkomen, of als een aanval niet verdwijnt na enkele uren, kunt u beter contact opnemen met uw huisarts.

    Bron: Nederlands Huisartsen Genootschap.
    Laatst bijgewerkt: 15 november 2005.

  • Medicijnen

    Afhankelijk van het soort ritmestoornis en de conditie van het hart kan de arts medicijnen voorschrijven, een elektrische stroomschok toedienen of een operatie uitvoeren, bijvoorbeeld voor een pacemaker. De geneesmiddelen die gebruikt worden bij hartritmestoornissen worden anti-arrhythmica genoemd.

    Hartglycosiden
    Digoxine regelt de hartslag en heft verschillende stoornissen in het hartritme op. Hierdoor wordt de hartslag langzamer. Een voorbeeld is digoxine.

    Sotalol en andere bètablokkers
    Bètablokkers regelen de hartslag en heffen verschillende stoornissen in het hartritme op. Hierdoor wordt de hartslag langzamer. De bètablokker die meestal wordt gebruikt bij hartritmestoornissen is sotalol: deze heeft meer invloed op het hartritme dan de overige bètablokkers. Voorbeelden zijn acebutolol, atenolol, metoprolol, oxprenolol, pindolol, propranolol en sotalol.

    Calciumblokkers
    De calciumblokkers verapamil en diltiazem regelen de hartslag en heffen verschillende stoornissen in het hartritme op. Hierdoor wordt de hartslag langzamer. Voorbeelden zijn diltiazem en verapamil.

    Antiaritmica
    Antiaritmica zijn middelen die diverse stoornissen in het hartritme opheffen. Welke geneesmiddel wordt voorgeschreven, hangt af van het soort ritmestoornis en waar in het hart de stoornis zich bevindt. Dit kan bijvoorbeeld in de boezems ('atriumfibrilleren'), of in de kamers ('ventrikelfibrilleren') van het hart zijn.

    Voorbeelden van antiaritmica zijn:

    • flecaïnide: voorgeschreven bij snelle samentrekking van de kamers of van de boezems. Het wordt ook toegepast om hartritmestoornissen te voorkomen. Bij sommige hartritmestoornissen van ongeboren baby`s wordt het wel aan de moeder voorgeschreven.
    • amiodaron: voorgeschreven bij snelle samentrekking van de boezems of van de kamers. Het wordt ook toegepast om hartritmestoornissen te voorkomen. Bij sommige hartritmestoornissen van ongeboren baby`s wordt het wel aan de moeder voorgeschreven.
    • disopyramide: voorgeschreven bij snelle samentrekking van de kamers. Het wordt ook toegepast om hartritmestoornissen van zowel de boezems als de kamers te voorkomen.
    • propafenon: voorgeschreven bij snelle samentrekking van de kamers of van de boezems. Het wordt ook wel gebruikt als andere middelen onvoldoende helpen.
    • kinidine: voorgeschreven om hartritmestoornissen te voorkomen. Kinidine wordt ook toegepast bij een te snelle samentrekking van de kamers.
    • fenytoïne: voorgeschreven als andere middelen niet voldoende werken. Fenytoïne wordt ook wel gebruikt voor opheffen van hartritmestoornissen als een te hoge dosis digoxine is gebruikt.

    Antistollingsmiddelen
    Wanneer het hart door een ritmestoornis niet in staat is het bloed goed rond te pompen, ontstaat er in het hart gemakkelijk een bloedpropje. Dit bloedpropje kan vervolgens in de bloedbaan terecht komen en ergens in het lichaam een bloedvat afsluiten. Antistollingsmiddelen remmen de vorming van bloedpropjes af en verminderen zo de kans op afsluiting van een bloedvat.

    Antistollingsmiddelen worden dus niet tegen de hartritmestoornis zelf gebruikt, maar om complicaties te voorkomen. Voorbeelden zijn acenocoumarol, fenprocoumon, apixaban, dabigatran en rivaroxiban.

Gerelateerde videos

Beta-blokkers

Beta-blokkers zijn geneesmiddelen die o.a. gebruikt worden bij hoge bloeddruk.

Beta-blokkers

Beta-blokkers zijn geneesmiddelen die o.a. gebruikt worden bij hoge bloeddruk.

Beta-blokkers zijn geneesmiddelen die o.a. gebruikt worden bij hoge bloeddruk.

Bekijk video

Hartkloppingen

Het hart is een spier die zich ons leven lang onophoudelijk ritmisch samentrekt en weer ontspant. Elke hartslag wordt gestimuleerd door een elektrisch signaal dat in het geleidingsstelsel van het…

Het hart is een spier die zich ons leven lang onophoudelijk ritmisch samentrekt en weer ontspant. Elke hartslag wordt gestimuleerd door een elektrisch signaal dat in het geleidingsstelsel van het hart wordt opgewekt. Een normale hartslag herhaalt zich 60 tot 100 keer per minuut. Soms gaat het hart door een storing van het geleidingsstelsel te snel of te langzaam kloppen, of onregelmatig. De elektrische activiteit van het hart kan met een electrocardiogram-onderzoek worden gemeten.

Bij een normale hartslag gaat het hartsignaal volgens een bepaalde route door het hart. Het signaal begint in de sinoatriale knoop, afgekort SA-knoop, die zich in de rechterboezem bevindt. De SA-knoop stimuleert de boezem zich samen te trekken, waardoor bloed in de hartkamers wordt gestuwd. Het elektrische signaal gaat dan via de atrioventriculaire knoop, afgekort AV-knoop, de hartkamers binnen. Door het signaal trekken de kamers zich samen, en daardoor wordt het bloed naar de longen en de rest van het lichaam gepompt.

Tachycardie is een van de soorten hartritmestoornissen, waarbij de hartfrequentie oploopt tot meer dan 100 slagen per minuut. Er zijn veel soorten tachycardie, maar de meest voorkomende en meest ernstige vorm is ventrikeltachycardie.

Ventrikeltachycardie treedt op wanneer de elektrische activiteit van het hart in de ventrikels begint, in plaats van in de SA-knoop. Dan trekken de hartkamers (ventrikels) zich sneller samen dan de boezems (atria). De normale, nauwkeurige, ritmische samentrekkingen van de boezems en de hartkamers worden onderbroken en daardoor wordt de bloedtoevoer naar hart en lichaam verstoord.

Symptomen van tachycardie zijn onder meer duizeligheid en flauwvallen als gevolg van onderbreking van de bloedtoevoer naar de hersenen. Tachycardie kan door een groot aantal factoren worden veroorzaakt, waaronder lichaamsbeweging of een te grote inspanning. Dit hoeft niet gevaarlijk te zijn. Maar wanneer tachycardie langdurig aanhoudt en de oorzaak niet wordt achterhaald en behandeld, kan dit schade aan het hart veroorzaken.

Behandelingsmethoden voor tachycardie zijn onder meer het toedienen van medicijnen en/of een operatie. In sommige gevallen kan in de borst van de patiënt een defibrillator worden geïmplanteerd, om de hartslag te regelen.

Bekijk video

Boezemfibrilleren (hartritmestoornissen)

Het hart is een spier die zich ons leven lang onophoudelijk ritmisch samentrekt en weer ontspant. Elke hartslag wordt gestimuleerd door een elektrisch signaal dat in het geleidingsstelsel van het…

Het hart is een spier die zich ons leven lang onophoudelijk ritmisch samentrekt en weer ontspant. Elke hartslag wordt gestimuleerd door een elektrisch signaal dat in het geleidingsstelsel van het hart wordt opgewekt. Een normale hartslag herhaalt zich 60 tot 100 keer per minuut. Soms gaat het hart door een storing van het geleidingsstelsel te snel of te langzaam kloppen, of onregelmatig. De elektrische activiteit van het hart kan met een electrocardiogram-onderzoek worden gemeten.

Bij een normale hartslag gaat het hartsignaal volgens een bepaalde route door het hart. Het signaal begint in de sinoatriale knoop, afgekort SA-knoop, die zich in de rechterboezem bevindt. De SA-knoop stimuleert de boezem zich samen te trekken, waardoor bloed in de hartkamers wordt gestuwd. Het elektrische signaal gaat dan via de atrioventriculaire knoop, afgekort AV-knoop, de hartkamers binnen. Door het signaal trekken de kamers zich samen, en daardoor wordt het bloed naar de longen en de rest van het lichaam gepompt.

Boezemfibrillatie is een van de soorten hartritmestoornissen. Het verschijnsel wordt veroorzaakt door onregelmatigheden in de elektrische signalen uit de boezem. Tijdens zo’n ritmestoornis worden de normale, gecoördineerde samentrekkingen van de boezem en de kamers verstoord, en daardoor kan het hart niet meer efficiënt bloed naar het lichaam pompen.

Bij mensen die aan boezemfibrillatie lijden geeft de SA-knoop in hoog tempo elektrische impulsen af, en daardoor wordt het samentrekken van de boezem onregelmatig. Door deze onregelmatige samentrekkingen worden de hartkamers niet goed met bloed gevuld, en daardoor worden ook de samentrekkingen van de kamers onregelmatig. De hartslagsnelheid kan oplopen tot 100 tot 175 slagen per minuut, of zelfs meer.

Boezemfibrillatie kan de oorzaak zijn van flauwvallen, zwakte, vorming van bloedstolsels en andere complicaties. Boezemfibrillatie kan worden behandeld met medicijnen of met een operatie. Bij sommige patiënten kan een pacemaker worden geplaatst, om het hartritme te regelen.

Bekijk video

Gerelateerde Geneesmiddelen