Bij een kneuzing of een verstuiking kunt u het volgende doen.

• IJs op de blessure kan de zwelling grotendeels voorkomen als u er zo snel mogelijk mee begint en het 20 tot 30 minuten volhoudt. Herhaal het koelen met ijs zo nodig telkens 20 tot 30 minuten met tussenpozen van een half uur. Leg ijs of 'coldpack' nooit direct op de huid, maar gebruik als kompres een washandje of theedoek met ijsblokjes of een 'coldpack' erin. Is er geen ijs of 'coldpack' voorhanden, dan kunt u het geblesseerde lichaamsdeel ook onder een koude kraan of in een koud bad houden. Tip voor thuis: zorg dat er een 'coldpack' of plastic zakje met ijsblokjes klaarligt in de vriezer.
• Rust is voor de genezing het belangrijkst; vermijd bezigheden die pijn geven. U kunt het getroffen lichaamsdeel het beste hoogleggen, dus voet, enkel of been hoger dan de heup; dat is goed tegen de zwelling. Een tip voor de nacht: leg eventueel een kussen onder het voeteneinde van uw matras. Na twee dagen kunnen ijs en totale rust de genezing niet meer versnellen.
• Als u geen rust kunt nemen, dan is het belangrijk het gewricht te beschermen en niet te veel te belasten. Een hulpmiddel daarbij is een goed aangelegd drukverband dat verkeerde bewegingen beperkt en normale bewegingen toelaat. Met zo'n drukverband (bandage) kunt u het beste zo snel mogelijk, maar in elk geval binnen drie dagen beginnen. Als uw tenen of vingers opzwellen of pijn doen, zit het verband te strak en moet het wat losser worden aangelegd.

Koortsverlagende pijnstillers
Paracetamol werken pijnstillend en koortsverlagend. U kunt deze pijnstillers gebruiken bij gewrichtspijnen, zoals gewrichtsslijtage, een verstuiking of ontwrichting. Bij reumatische aandoeningen zijn ze minder geschikt, omdat ze geen ontstekingsremmende werking hebben.

Codeïne wordt soms toegevoegd omdat het ook pijnstillend werkt. Coffeïne wordt soms toegevoegd omdat het mogelijk het pijnstillende effect van paracetamol versterkt.

Voorbeelden zijn paracetamol, paracetamol in combinatie met codeïne, paracetamol in combinatie met paracetamol en coffeïne.

Ontstekingsremmende pijnstillers
Ontstekingsremmende pijnstillers, ook wel NSAID`s genoemd. Deze middelen werken pijnstillend en ontstekingsremmend. Hierdoor verminderen de roodheid, zwelling en pijn in en rond de gewrichten.

Voorbeelden zijn aceclofenac, acetylsalicylzuur, azapropazon, carbasalaatcalcium, celecoxib, dexibuprofen, diclofenac, etoricoxib, flurbiprofen, ibuprofen, indometacine, ketoprofen, meloxicam, nabumeton, naproxen, piroxicam, sulindac en tiaprofeenzuur.

Ontstekingsremmende pijnstillers voor gebruik op de huid
Enkele ontstekingsremmende pijnstillers zijn in de handel in een preparaat voor gebruik op de huid. De werking van deze middelen is meestal echter niet aangetoond. De vraag is of ze diep genoeg in het gewricht doordringen om hun werk te kunnen doen. Voorbeelden zijn benzydamine, diclofenac op de huid en ibuprofen op de huid.

Corticosteroïde injectie voor in het gewricht
Corticosteroïden worden gebruikt bij pijnlijke of ontstoken gewrichten, pezen of slijmbeurzen, bijvoorbeeld schouderklachten, een bepaalde vorm van knieslijtage en soms bij een tenniselleboog. Plaatselijke injecties met corticosteroïden worden ook gebruikt bij reumatoïde artritis en jicht. Corticosteroïden remmen ontstekingen en verminderen pijn. Voorbeelden zijn prednisolon, methylprednisolon en triamcinolonacetonide.


DMARD's (Disease-Modifying Antirheumatic Drugs)
DMARD's zijn middelen die ontstekingen afremmen. Ze worden gebruiken bij diverse aandoeningen aan de gewrichten.

• Sulfasalazine wordt in de darm gesplitst in mesalazine en sulfapyridine. Sulfapyridine werkt ontstekingsremmend bij gewrichtsklachten. Hierdoor heeft u minder last van pijn en kunt u zich beter bewegen. Het duurt een aantal maanden voordat deze middelen effect hebben. Hoe de werking precies tot stand komt is nog niet bekend.
• TNF-alfaremmers. Deze middelen remmen een stof die betrokken is bij ontstekingsreacties. Ze worden gebruikt bij reumatoïde artritis, de ziekte van Bechterew en sommige andere aandoeningen van de gewrichten. Voorbeelden zijn infliximab en etanercept